What A Wonderful...Toots Jazz At The Bebop Leuven (27-09-2018) reporter & photo credits: Freddie info club: At The Bebop info artists: What A Wonderful...Toots booking: Brigitte Maloens © Rootsville 2018

De "clubs' beginnen stilaan op toerental te komen betreffende het nieuwe seizoen. Zo zet ook Jaak zijn deuren van de "At The Bebop" open om een nieuw denderend seizoen tegemoet te gaan. Aangekomen aan het "Fochplein" waren ze druk bezig om de vlaggen al omhoog te hangen en zo bewijzen Sofie en Jaak dat het wel menens is ;-). Als opener voor het seizoen 2018-2019 hebben ze dan resoluut voor een topper gekozen wat met enige zekerheid al meteen een "full house" zal opbrengen. Samen met het eerbetoon aan Toots Thielemans hebben ze hier ook gedacht aan het heengaan van Toot's manager, Dirk Godts. Dirk aka "Uncle Jazz" kwam in Kaapstad te overlijden op zaterdag 3 april 2010 tijdens een optreden van Toots Thielemans op het 11de Cape Town International Jazz Festival.

Het is onwaarschijnlijk dat hier in een music minded België iemand met enig respect 'onze' Toots Thielemans (1922-2016) ooit zal komen te vergeten. De steeds lachende Ket met een grote "K" werd op 29 april 1922 in de Brusselse volkswijk "de Marollen" geboren en meer Brussels kon je dan al niet worden. De accordeon had voor hem sinds zijn 3de levensjaar al geen geheimen meer en toen hij als 17-jarige ook nog gitaar en harmonica kwam te spelen ontstond zo ook bij Toots de interesse voor jazz. Met de quote indachtig van "nooit sant in eigen land" emigreerde Toots Thielemans in 1952 richting Amerika. Voor zijn carrière was dit de absolute ingeving. Hij speelde met namen als Ella Fitzgerald, Peggy Lee, Bill Evans, Herbie Hancock, Quincy Jones e.v.a.

Het was Quincy Jones die hem één van de grootste solisten ooit noemde. In 1962 bracht hij zijn bekendste compositie uit en mede door de wereldbekendheid en de royalties op 'Bluesette' noemde Toots dit nummer zijn 'Social Security Number'. In 1981 kreeg hij een beroerte en werd een tijdje op non-actief gezet. In 2001 werd Toots Thielemans door Albert II tot Baron verheven. Ondanks het onnoemelijk groot succes in de States en Scandinavië bleef Toots gewoon zichzelf, ne Ket, ne Marollien. Toots werd 94 jaar oud en leefde de laatste 20 jaar van zijn leven terug in België.


1922-2016

Deze "What A Wonferful...Toots" werd op poten gezet door Patrick Deltenre, Eric Melaerts, Bruno Castellucci en Bart de Nolf. Deze twee laatsten Bart (upright bass) en Bruno waren (drums) waren van nabij betrokken met de latere carrière van Baron Toots hier in ons land. Het begon allemaal toe Patrick Deltenre uit verveling op de trein zichzelf harmonica kwam aan te leren en vond dat zijn timbre wel een klein beetje leek op dat van Toots. Uiteraard kwam na de dood er al vlug het idee om een hommage te houden voor onze Ket. Bart en Bruno wisten nog enigszins de boot af te houden maar toen Patrick en Eric begonnen te brainstormen moesten ook de twee kompanen van Toots Thielemans zich gewonnen geven en ontstond zo deze "What A Wonderful...Toots".

Vanavond zijn ze te gast als opener van het nieuwe seizoen hier in Leuven en dit in de befaamde jazz club van Jaak's "At The Bebop" met als speciel guests, Johan Vandendriessche aan de baritonsaxofoon en dwarsfluit. De aanstekelijke amicale gezelligheid in deze befaamde jazzclub in de Universiteitstad is hier een vast gegeven. Tegen de klok van 09.00PM komen de muzikanten het podium op en wordt het plots, voor even toch, muisstil wanneer de vier kompanen aanzetten met "Sultry Serenade" als instrumentale intro. Dit gevolgd door het mooie " What a Wonderful World" van Satchmo en daarna wordt het ook meteen tijd dat Eric Melaerts zich naast gitarist ook nog komt om te vormen als een onvervalste Tony Bell.

In een bijzondere lyrische maar in de eerste plaats ook een ludieke omschrijving over het bestaan van de 18+ bioscopen in Mechelen en overal ten lande komen we zo uit bij de soundtrack van "Turks Fruit" aka The Bicylcle Song. Voor het daaropvolgende "Mistige Rooie Beest" werd special guest in de persoon van Johan Vandendriessche op het podium geroepen om zo met zijn...dwarsfluit de groep te komen versterken. Een moment ook dat het concert lichtjes komt over te hellen richting "Fusion". Voor Benny Golson's "Killer Joe" uit 1963 grijpt Johan dan toch terug naar zijn vertrouwde baritonsaxofoon.

In een hommage aan Toots kan je ook niet buiten werk van onze Ket. Zo schreef Toots "For My Lady" dan ook voor zijn echtgenote. Het was in een moeilijke periode na een beroerte in 1981 dat bassist Jaco Pastorius en Toots Thielemans als zielsverwanten naar elkaar toe begonnen te groeien en van Joca brengen ze hier vanavond het niet zo evidente "Three Views of a Secret" met hierin een zinderende drumsolo van Bruno verwerkt. Filmmuziek was ook zo een van Toot's stokpaardjes en naast "Turks Fruit" werkte hij ook mee aan de Zweedse animatiefilm "Dunderklumpen" waaruit het door Eric en Patrick bluesy gebrachte "Mooch The Mooch". Ongedwongen en zo spontaan dat het zelfs tederend begon te werken.

Time flies when you're having fun is een quote die ook vanavond zeker van toepassing werd. We voelden al nattigheid en zo kregen we toch nog een bijzonder arrangement op "Moon River" te horen met ditmaal een Bart De Nolf in de spotlights. Een nummer voorzien van enige humoristische liner notes van Eric en als hij ludiek mag zijn wij dan ook...hoe, wat! een Telecaster zonder Twang? Even bijzonder sterk uit de hoek komen dachten deze vier na een fusion gerelateerde intro van Eric en brachten ze een onwaarschijnlijke straffe versie van Brel's "Ne Me Quitte Pas" waarop Patrick tock enigszins laat horen dat hij de chromatische harmonica ook wel onder de knie heeft. Tijd voor die ene wereldhit van Baron Toots als afsluiter en op "Bluesette" kon en mocht de ganse "Bebop" meefluiten, meezingen en zelfs lalala'en. Johan die blies ook zo op deze million seller enkele onwaarschijnlijke noten uit zijn "koperen machine".

We kregen dan nog een visuele tijdsprong richting backstage alvorens de obligate "bissers" te brengen. Nog zo een stukje filmmuziek van Toots met de track uit "Midnight Cowboy", voor de gelegenheid door de Carolo's uit de groep omgevormd tot "Macadame Coboy". Het absolute einde kwam er dan met een absoluut mooi nummer, "Smile". Eentje uit Chaplin's "Modern Times" van 1936. Later ook een wereldhits voor Judy Garland en Nat King Cole.

Prachtige einde van een weergaloos begin van het nieuwe seizoen hier in "At The Bebop" met een avond vol mooie muzikale herinneringen. Het gaat je goed daarboven, Baron Jean Baptiste Fréderic Isidor 'Toots' Thielemans. Ballekes...